در گذر روزهای من

خدایا اشتباه کردم 

خدایا ببخش 

خدایا من واقعا عمق فاجعه را تا این حد نمی دانستم

من .کسی از کلمه (والا)خبری نداشت همش کار من بود هی تو آخر نظرات و نوشته والا فرستادم 

حالا هر نظری متنی میبینم آخرش همین کلمه هست 

یعنی همه گناه ها کردن منه که این کلمه رو رواج دادم

خدایا توبه

توبه

در گذر روزهای من...

خدا قربونت برم یعنی تا آخر رمضان اینجوری خنک باشه هوا چه شود دیروز شب که از مسجد برگشتم دیدم پدر و مادر نشستن من اولین نفری بود که آمدم خونه اون شب یعنی سه نفری بودیم که یهو مادر بدون هیچ مقدمه ای رو کرد به منو گفت ازفنداک من از دختر فلانی خوشم میاد چطوره اونم بگیرم برات من هنگ کرده بودم که پدر گفت چه عیبی داره خیلی هم خوبه من گفتم حالا اون دوتا برادر بزرگتر از من موندن من چرا گفت دخترو به اونا نمیدن اونا بزرگترن ولی تو سنت کنه من که دیگه مونده بودم دیدم هوا پسه زدم به شوخی گفتم چه اشکالی داره بگیر  گفت الان میگم اون موقع نگی نگفتی آقا چشمتون روز بد نبینه در گذر روزهای من...

 

شب قدر است و محتاج دعاییم

 

التماس دعا

در گذر روزهای من...

از این کار خسته شدم

خسته میدونی خسته

 

 

در گذر روزهای من...

هر فصل رنگی دار میان ای خوشه های گندم  

زمستانش سفید

بهارش سبز  

تابستانش زرد

پاییزش به رنک خاک وفقط خاک 

این روز ها درگیر این خوشه های طلاییم اخه که برکتیست خدا میداند و ما نمی دانیم

در گذر روزهای من...

این از قالب جدید 

اینم اهنگ جدید 

بازم مشکلی بود خبر بده

در گذر روزهای من...

دیروز مادر که رفته بود عروسی یکی از وابسته های دور تو خونه داماد یه دختری دیده و پسندیده بود  

حالا بعد امدن از عروسی به اون وابسته زنگ زد و گفت فعلانی چچور دختریه چچور خانواده این 

اونم گفت  دخترشونو نمیدن به پسر بزرگ   

حالا گفت پسرت چند سالشه گفت 28گفت فکر نکنم بدن مادر گفت به هر سنی بگن پسر دارم از خنده مرده بودم  

بعد قطع کردن تلفن گفت بهr ندن میگیرم برا m برا m ندن میگیرم برا ازفنداک برا ازفنداک ندم میگیرم واسه a

در گذر روزهای من...

بلاخره روز موعود رسید 

خدا ببین از کجا دارم مینویسم  خوابگاه دانشگاه تبریز 

خدا دانشجویان مارا  خدا با شورت داره میگرده غذا میپزه داره با عشقش همیجوری با شورت حرف میزنه

مثل جغد خودمون هستن بیشترشون شب کار

خدایا از توصیف اینا من باز موندم هنگ کردم

 

گریه های پدر و مادر بخصوص دو خواهرم  داشت منو هم به گریه می انداخت خودمو زده بودم به خنده  که نفهمن

خدایا بلاخره فردا دارم اعزام میشم

دوستان تا درودی دیگر بدرود

در گذر روزهای من...

بعد یه ماه یه روز مرخصی آدم نمیدونه چیکار بکنه از چی بگه از کجا بگه کجا بره 

الان سردرگم هستم آخه نا انصاف من یک روز رو کجای دلم بذارم

وقت نکردم حتی نظراتتونو تایید کنم 

این رژه تا تموم بشه 

در گذر روزهای من...